Sedno radości życia, jego piękna, tkwi w tym, że życie ...

 Szczęście jest kobietą.

 Jest pierwszy dzień listopada, więc ktoś dzisiaj umrze.

 Łatwiej zmyć krew niż wspomnienia.

 Jedyne potwory jakie znam, to ludzie.

 Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

 Na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Istny Wersal, tylko tyle, że w domu wariatów.

 Popatrz jakie piękne kwiaty rozkwitły nam w tym roku...
ale spójrz jeden nie zdążył, ale założę się, że jak rozkwitnie to będzie ze wszystkich najpiękniejszy.

 Jeżeli już mam być komuś lub czemuś wierna, to przede wszystkim sobie samej.