Czasem trzeba poświęcić coś mniejszego w imię wielkiego celu.

 Kwiat, co dziś uśmiechem się ukłoni. Umrze jutro w waszej dłoni.

 Piękno to strach. Cokolwiek nazywamy pięknym, boimy się tego.

 Gideon przez chwilę wyglądał tak, jakby chciał sam siebie spoliczkować.

 Pragnę kieszeni pełnej znaków przestankowych,
aby zakończyć nimi myśli,
które wtłoczyłeś mi do głowy.

 Jeśli mnie opuścisz, moje serce zamieni się w wodę i odpłynie.

 Nadzieja, ten ptak w klatce, który nigdy nie umiera, wyrwała się na wolność.

 Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.

 Miłość jest jak pętla. Początkowo luźna. Później zaś im dalej on odchodzi, tym mocniej zaciskający się wokół szyi powróz czuje ona.

 Musisz sobie odpuścić. Możesz zachować nienawiść, miłość, a nawet gorycz,
ale musisz skończyć z samooskarżeniami.
To właśnie poczucie winy cię wyniszcza.

 Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.