Nic nie jest gorsze niż poczucie nienaruszalności, które wydaje człowieka ...
Nic nie jest gorsze niż poczucie nienaruszalności, które wydaje człowieka na pastwę jego lęków.
Taaa... też cię lubię, mój ty promyczku słońca.
Samotność to balsam nieoceniony dla mego skołatanego serca.
Bo o marzenia, choć z początku wydają się nieosiągalne, trzeba walczyć.
Wspomnienia są jak muchy, można je odganiać, ale nic ich nie powstrzyma przed powrotem.
Gdy wojownik rozumie, że ma tylko jedną drogę działania, wykorzystuje ją najlepiej jak może.
Są chwile, w których człowiek przytuliłby się nawet do jeża.
Każdy mistrz, był kiedyś kandydatem, który się nie poddał.
A jednak to pierwsze złamane serce boli najbardziej,goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?
Gdybym widział cię codziennie do końca świata, zapamiętałbym jak wyglądałaś dzisiaj.
Czas i nadzieja sieją ziarna rozpaczy.