Wielcy pisarze mają często dziecinny wyraz twarzy.

 Nazwiska odbijają się echem w pokojach przeznaczenia.

 Wiele lat trzeba krążyć po świecie, zanim się zrozumie, że - Bóg prowadzi.

 Schowawszy się w toalecie przed czarnymi, oglądałem się w lustrze i rozmyślałem nad tym jak szalenie trudno jest być sobą. Widziałem w lustrze swoją śniadą , surową twarz, szerokie kości policzkowe-tak wydatne jakby mięso pod nimi wyrąbano siekierą-czarne oczy, surowe i grożne niczym oczy taty lub oczy groznych, bezlitosnych Indian pokazywanych w telewizji , i myślałem sobie ,to nie ja , to nie moja twarz. Nie byłem sobą kiedy starałem się z nią utożsamić. Nie, nie byłem-dopasowywałem tylko zachowanie do swojego wyglądu ,robiłem to czego po mnie oczekiwali. Ale chyba nigdy nie byłem sobą.

 Ludzie stale szukają skróconych dróg do szczęścia. Nie ma skróconych dróg.

 Księża i naukowcy mają rację co do jednej rzeczy: w głębi serca, w swojej naturze, nie jesteśmy lepsi od zwierząt.

 Oto herezja tych czasów rozumu - albo coś podobnego. - Widzę i zgadzam się, co słuszne, ale robię to, co niesłuszne.

 Wcześniej czy później płaci się za przysługi i to więcej niż są warte.

 Każdy z nas toczy jakąś prywatną wojnę.

 [...] najgorzej w życiu to samotnym być.

 A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.