Zazdrośnik pluje tylko na tego, kto go przewyższa.

 Człowiek bardzo potrzebuje kogoś, kto go bardzo potrzebuje.

 Właśnie o to chodzi w dorastaniu, prawda? O to by nie dać po sobie poznać,że się cierpi.

 Wydaje ci się, że coś będzie istniało wiecznie, a jutro może się okazać, że już tego nie ma.

 Cierpienie duchowe trudniej wyleczyć, niż cierpienie fizyczne.

 Właśnie tak musiał czuć się Kopciuszek.
Gdyby tylko, zamiast tańczyć z wdziękiem w balowej sali, był przyciśnięty do

ściany na imprezie w studenckim domu, otoczony ze wszystkich stron
przez pijanych ludzi. I, jeśli zamiast olśniewającej, szyfonowej sukni, miałby na sobie togę, którą ukradkiem naciągałby, pilnując, by istotne części ciała pozostawały zakryte. I, gdyby zamiast matki chrzestnej spełniającej każde jego życzenie, miałby nieznośną, starszą siostrę, która wmuszałaby w niego galaretkowe shoty, pakując mu je wprost do gardła. Jestem Kopciuszkiem.

 Uważam, że jestem warta więcej.

 Pisarz to człowiek, który nauczył swój umysł nieposłuszeństwa.

 Był to dobry dzień, żeby umrzeć albo iść na piwo. Zdecydował się na to drugie rozwiązanie.

 Stracili motywację. A jeszcze nigdy nie wygrano wojny samą tylko bronią.

 Stać się obserwatorem własnego życia znaczy uwolnić się od jego cierpień.