Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest ...
Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.
Udostępnij:
Inspiracje:
Człowiek musi wiedzieć, co chce osiągnąć, a potem zdecydować, jak to zrobić.
O, z tego "Nie ma nadziei" ile masz nadziei!
Taki nadziei brak tworzy nadzieję inną, wysoką tak,
że nawet pycha nie spojrzy dalej, wiedząc, że nie ujrzy więcej.
To dziwne źródło samotności: Wiedzieć o ludziach rzeczy, których sami o sobie nie wiedzą.
Nic, co jest coś warte, nie przychodzi łatwo.
Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.
"Tak naprawdę to samotność można odnaleźć tylko w deszczu i innym człowieku...."
Jeśli nie pozwalasz się zbliżyć ludziom, masz pewność, że cię nie skrzywdzą.
Kiedy ludzie się dowiedzą, jak Ci sprawić ból, będą to robić bez końca.
Dziecko jest chronione, bo jest kochane, a nie dlatego że ma prawo do ochrony.
Jeśli stoisz w labiryncie, gdzie nic nie widać, potrzebna ci dłoń której możesz zaufać.