
Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie ...
Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie jest smutne.
To nie ty kroczysz drogą. Ta droga wiedzie przez ciebie.
Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?
Ludzie widzą tylko to, co chcą widzieć.
Kiedy posiadamy niewiele, to i chcemy niewiele, wszyscy jesteśmy równie, niczego sobie nie zazdrościmy.
Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.
No przecież do tego służą reguły, rozumiesz? Żebyś się dobrze zastanowił, zanim je złamiesz.
Dlaczego przeszłość musi koniecznie umrzeć, aby stała się możliwa do zniesienia?
Bez cierpienia nie rozumie się szczęścia.
Wiedziałam,że nie byłam ważna, ale i tak mnie to zabolało.
Z samym sobą nie mam nic wspólnego.