Życie stało się moją ulubioną książką, moim filmem do obejrzenia, ...

 W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się w osiedlowych barach.

 Brak informacji to dobra informacja, prawda?

 Od początku miałem nadzieję, że przyjdziesz, ale nie ośmieliłbym się ciebie oczekiwać.

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.

 Nie przepraszaj. Nie żałuj.

 A może szczęście to jest coś, do czego możemy
tylko dążyć. I możemy właściwie nigdy go nie osiągnąć.
Choćby nie wiem co.

 Zawsze powtarzałem, że jest w nim więcej niż wzrok potrafi dostrzec.

 I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.

 Zatracamy się we własnych myślach, przez co nie wiemy co jest prawdą a co złudzeniem.

 Szczęście. Proste jak szklanka, jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.