Miłość była rodzajem cudownego strachu.

 Uśmiecham się i całe szczęście, że uśmiechy nie robią hałasu.

 Choćby droga najdłuższa, a też swój koniec znajdzie.

 Im więcej posiadamy radości, tym doskonalsi jesteśmy.

 Mówiłem ci, że masz uczynić go posłusznym (…) a ty nauczyłeś go kochać.

 (...)-Ale to nie szkodzi, bo rzeczy, którymi się martwisz,prawie nigdy się nie zdarzają, prawda?
-Tak-przyznała dziewczynka.-Ale rzeczy, o których marzę, też się nie zdarzają.

 Nie kochaj mojej postaci w Twojej wyobraźni. Kochaj mnie taką, jaka jestem, a będę stawać się lepsza.

 Większość ludzi nie wystawia nosa poza własną głowę.

 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata,
a nie dostrzegasz belki we własnym oku?

 Jeśli coś zostawiasz, bo tego nie chcesz, to po sprawie. Ale jeśli coś gubisz, cóż, to należy do ciebie już na zawsze. Bez względu na to, czy jeszcze to kiedyś zobaczysz, czy nie.

 Umierając, jeszcze żyjemy.