To wielka ulga zrozumieć, że jesteś wolny, że nie masz ...

 Czy gdyby miłość była chorobą, chciałabyś się wyleczyć?

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Chciałabym poznawać każdą porę roku w jego ramionach.

 Dawałam im to, czego pragnęli. Nadzieję. Na miłość, dziecko, zdrowie, szczęśliwą rodzinę, na pieniądze, szacunek w pracy, godną starość, wnuki, dom, ogród, basen, szczęście. Nie wierzyli w Boga. Nie wierzyli w siebie. Nie wierzyli ludziom, z którymi mieszkali pod jednym dachem. Wierzyli tarotowi.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Jak cię widzą, tak cię piszą.

 "Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałaś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać."

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Każdy wie najlepiej, gdzie go trzewik ciśnie.