Najcenniejsze nauczki, jakie dostajemy od życia to często te których ...

 (...) Mam dość rozumu, żeby nie wchodzić miedzy trzy kłócące się kobiety.
Może nie pamiętacie, ale od tego zaczęła się wojna trojańska.

 Jeśli powtarzasz coś wystarczająco często, w końcu zaczynasz w to wierzyć.

 Kiedy ludzie cię chwalą, nie kroczysz własną drogą.

 "Ludzie sypiają ze sobą, nic ekscytującego. Zdjąć przed kimś ubrania i położyć się na kimś, pod kimś lub obok kogoś to żaden wyczyn, żadna przygoda. Przygoda następuje później, jeśli zdejmiesz przed kimś skórę i mięśnie i ktoś zobaczy twój słaby punkt, żarzącą się w środku małą lampkę, latareczkę na wysokości splotu słonecznego, kryptonit, weźmie go w palce, ostrożnie, jak perłę, i zrobi z nim coś głupiego, włoży do ust, połknie, podrzuci do góry, zgubi. I potem, dużo później zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja."

 Bo tym właśnie jest nauka: odpowiadaniem na pytania jakich wcześniej nie umieliśmy zadać...

 Każdy obraz świata zawiera luki, lecz dla tych którzy go utworzyli, są niedostrzegalne. Niewiedza o niewiedzy towarzyszy nieustępliwie poznaniu.

 Nie należy obarczać wroga winą za nasze błędy.

 Kobieta nigdy nie wie, czego chce, ale nie spocznie, dopóki celu nie osiągnie.

 Jestem myślą , jestem nicością. Nie mam kształtu. Jestem ciemnością.

 Jakoś to będzie,
bo jeszcze tak nie było,
żeby jakoś nie było.