Niewysłowiona różnica dzieli samotność od posiadania jednego choćby sojusznika.

 Osób, którym od jakiegoś momentu w życiu nic się nie udaje, spotkałem bardzo wiele.

 Okrucieństwo i strach drzemią w każdym, i to nie tak głęboko, jak cie się zdaje. Trzeba je tylko z siebie wydobyć.

 Sprawiasz, że zaczynam pragnąć tego, czego nie mogę mieć.

 Smutne to czasy gdy łatwiej rozbić atom niż pokonać przesąd.

 Proszę, możecie mnie wziąć, ja już siebie nie chcę.

 Wiesz, tutaj wszyscy nie wiadomo czego się boją. W tym mieście wszystko się dookoła tego kręci, chociaż oni pewnie tego nie widzą. Trzymają się tego, co wiedzą, co usłyszeli jeden od drugiego. Nie rozumieją, że można wybrać też coś innego.

 Skrył łzy gdzieś głęboko, tkwiły tam i gryzły jak drobinki szkła.

 Dobroć też jest siłą, chociaż tak często wygląda na słabość.

 Jednak zmęczona nieustanną walką z przeciwnościami, wyłączyłam mechanizmy obronne.

 Jestem kim jestem. Niepojęty przypadek jak każdy przypadek.