Życie jest za krótkie lub za długie, bym mogła pozwolić ...

 -Może wyjdziesz z pokoju?
-Będę musiała się wtedy spotkać z ludźmi.
-I tego się tak boisz?
-Nie! Boję się, że znowu mnie zranią.

 Ale prawda jest na szczęście bardzo względną rzeczą, i zmienną. Naginamy ją tak, aby znalazło się na nią miejsce w naszym życiu, a przynajmniej na jakąś jej część.

 Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.

 Ale temu uśmiechowi nie można było się oprzeć. Ten uśmiech mógłby wygrywać wojny i leczyć raka.

 Każda sekunda na ziemi jest warta milionów lat pamięci.

 Myślała o Nim. On. Ten, którego nie miała prawa pokochać i który nie miał prawa pokochać jej.

 Zaskoczenie i zdziwienie
są początkiem zrozumienia.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić. Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Dobro czy zło jako takie są równie rzadkie, jak czysta czerń czy biel w przyrodzie.

 Czasami pływamy w nieprzelanych łzach i możemy utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.