Wyjątek wyklucza regułę

 Jestem tylko głupią dziewczyną, która wykrwawia się na podłodze w domu psychopaty.

 Ostatnie spojrzenie pamięta się najdłużej.

 Ludzie nie ratują innych ludzi. Ratują siebie.

 Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.

 Zawsze trzeba kierować się nadzieją.

 Jedyne, czego pragnął, to nie bać się, więc bał się przez cały czas.

 Mało jest rzeczy równie tragicznych w życiu, jak odkryć coś poniewczasie.

 Ale co jeśli...jeśli narrator kłamie? Może opowiada własną, fałszywą wersję, żeby przeciągnąć cię na swoją stronę? Albo żeby cię przestraszyć? A może jest wariatem?

 (...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.

 Nigdy nie zastanawiałam się jak umrę, ale umrzeć za kogoś kogo się kocha wydaje się dobrą śmiercią