Rozsądny człowiek powinien poprzestać na towarzystwie swej własnej osoby.

 Nie ma mistrzów. Nikt nie jest najlepszy.
W każdej walce musisz pokazać maksimum swoich możliwości.

 Światło nie może być sprzymierzeńcem ciemności.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Prawdziwa miłość jest w stanie pokonać wszystkie problemy.

 Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.

 Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek...

 (...) jeśli nie można nierówno podzielić bogactwa, trzeba po równo rozdzielić biedę.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.

 Musisz sobie odpuścić. Możesz zachować nienawiść, miłość, a nawet gorycz,
ale musisz skończyć z samooskarżeniami.
To właśnie poczucie winy cię wyniszcza.

 Nikt nie plotkuje na temat ukrytych zalet innych osób - Bertrand Russell.