Moje przeznaczenie , mój wybór.

 (...) po kres naszego istnienia.

 Dopóki nie połączy ich świadomość,
nigdy się nie zbuntują; dopóki się nie zbuntują, nie staną się świadomi.

 A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.

 I tak ich nienawidzę. Inna sprawa, że teraz nienawidzę prawie wszystkich, a siebie najbardziej.

 Czasem potrzeba siły, żeby rzucić wszystko w cholerę.

 Rzeczywistość na tym właśnie polega,że nie można się cofnąć i zacząć grać od nowa.

 "Jak to miło móc zwalić wszystko na przeznaczenie"

 Gdybyśmy cały czas byli szczęśliwi, przestałoby nas to cieszyć.

 Niech wam wystarczy wierzyć, że tak jest, a nie dociekać, dlaczego jest.

 Książki są cudowne, bo po każdym przewróceniu strony napotyka się coś nowego, coś czego się jeszcze nie znało.