Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.

 Kocham Cię bardziej niż wczoraj i mniej niż jutro

 Jej drabina do kariery, ma cztery litery.

 
[...]miłość nie zamartwia się przemijaniem. I właśnie dlatego ma szansę istnieć.

 Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Tylko niczego się nie da zapomnieć. Po prostu nie da.

 Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.

 A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.

 Ludzi cierpiących po stracie kogoś bliskiego w żaden sposób nie można pocieszyć. Oni po prostu muszą to przecierpieć.

 To tradycyjna metoda: złamał go, a potem zbudował na nowo.

 Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

 Jego ciało rozgarnia kotary spokojnego powietrza.