Wybuchy są krótkie. To historie zabierają czas.

 Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu jest sobą i basta. I może właśnie temu zawdzięcza swoją siłę.

 Moja jest ta cisza i sobą ją wypełnię... obszerną jej przestrzeń do reszty zużyje... by w końcu w całości znalazła się we mnie.

 Świat jest jak wielki płaszcz i potrzebuje kieszeni o różnych kształtach.

 Nadzieja jest czasem tak wielka,

że nie można jej znieść.

 Nie próbuj zmieniać nikogo. Ani niczego. To w tobie siedzi ta złość. W tobie, a nie w tym kimś są negatywne uczucia.

 Czasem wystarczy jeden
gest i samotność znika.

 Tak jakoś wyszło wiesz ? Nie nadaję się dziś do poezji...
Najzwyczajniej w świecie potrzebuję uczucia, ciepła, troski i miłości.

 -W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.

 Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?

 Poczucie winy nie jest tak ciężkie jak poczucie straty, ale więcej Ci zabiera.