Okłamujemy się, żeby nie płakać.

 Problem z tragedią polega na tym, że musisz dalej żyć.

 Magia ma swoją cenę. Jest nią cierpienie.

 Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

 Co ludzie zwykle nazywają swym losem, jest przeważnie ich własną głupotą.

 Albo szybko wyzdrowieję, albo będę się staczała coraz niżej i niżej jak gasnąca gwiazda.

 Ludzie widzą to co, chcą widzieć.

 Boleśnie przekonałam się, że jeśli ktoś powie coś o tobie dostatecznie dużo razy, nie masz innej możliwości niż tylko zacząć w to wierzyć.

 Nie jest Ci wszystko jedno. Po prostu nie wiesz, co Ci jest, a Twoja głowa staje rykoszetem, który odjebał Ci ręce, nogi, mózg i serce.

 To, co nazywam mną, jest jak pudełko ukryte w drugim pudełku.

 W jednej chwili nie mamy nic, a już w następnej aż tyle, że trudno sobie z tym poradzić.