Sztuka trwa i także Ty możesz dopisać wers.

 Ku czemu idziemy? A mnie się zdaje, że do niczego nie idziemy. Zawsze tylko jesteśmy w drodze.

 Za każdym razem kiedy zabijasz, umiera część ciebie.

 Pusty śmiech w marmurowych korytarzach.

 Gdy się puszcza latawce - myśli wędrują wraz z nimi.

 (...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.

 Masz tylko jedno życie, ono zawsze cię dogoni.

 Każdy, kto czyta, staje się dziwakiem. Czytanie daje wiedzę, a ponieważ wokół dominuje raczej ignorancja, wiedza oznacza dziwactwo.

 Dobrze wiemy, że umiera się raz. Na tym koniec.

 ... nie idź tak bezmyślnie za mężczyzną, choćby cię o to nie wiem jak prosił.

 Właśnie osiągnąłem stan ostatecznego intelektualnego wkurwienia i staję się nieprzewidywalny.