Koniec dotyczy wczoraj, a nie jutra.

 ,,To źle, że miłość, choć ślepa i głucha,
Idzie, gdzie zechce i czego chce słucha.

 To ciekawe, jak wspomnienia przeistaczają się czasem w koszmary.

 Miłość ma wielką moc przeobrażania
i wtedy, gdy ją dajesz i wtedy, gdy zostajesz nią obdarowany.

 Kochać kota i niewłaściwego faceta i umieć śpiewać. Tak jest, to jest to.

 Zełgać po swojemu – to nieomal lepsze niż powtórzyć prawdę za kim innym. W pierwszym wypadku jest się człowiekiem, w drugim tylko papugą.

 Stworzyłem wszechświat, ale proszę, nie wiń mnie za to. Bolał mnie brzuch.

 Podróż w przeszłość jest jak wybicie dziury w podłodze płonącego domu i pozwolenie szalejącym na dole płomieniom rozprzestrzenić się na wyższych piętrach w teraźniejszości.

 To, co się źle zaczyna, może się skończyć tylko lepiej.

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.