Czas jest rzeczą, którą nie mamy.

 W większości przypadków trudności ludzkie są córkami lenistwa.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Świat jest piękniejszy, kiedy się uśmiechasz.

 Są tacy złodzieje,
których prawo nie karze,
choć kradną człowiekowi to,

co najdroższe: czas.

 Poznawanie siebie , to zadanie na całe życie.

 Siła wymaga poświęcenia. Wszelka słabość ma swoją cenę.

 Pamiętaj, sukces stoi za staraniami i porażkami, nawet w słowniku.

 Zapalić świecę znaczy rzucić cień.

  Kiedy mówiłem, pochylała się nade mną i wtedy czułem, że słowa są po to, by wargi kochanków zbliżyć do siebie, a w końcu nasze usta były już tak blisko, że nie trzeba było słów.

 Przecież to niemożliwe, abyśmy się tu znajdowali po to, aby nie móc "być".