(...) los otwiera nam możliwości, ale to charakter dokonuje wyboru.

 Siła woli pozwala nam zwyciężyć każdą przeciwność losu.

 Ile setek lub tysięcy wzajemnych muśnięć palcami potrzeba, żeby się kochać? Dlaczego w ogóle ludzie się kochają?

 Kto dwa zające goni, żadnego ni uchwyci.

 Jakie to dziwne, że kiedy człowiek nosi w sercu jakąś własną tajemną teorię, do której właściwie nie chce się przyznać,
a usłyszy ją z ust kogoś innego, z pasją jej zaprzecza.

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.

 Są gusta i guściska, rzekła stara panna, całując krowę.

 Kiedy słońce zajdzie, nie zastąpi go świeca.

 Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.

 Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.