(...) los otwiera nam możliwości, ale to charakter dokonuje wyboru.

 Szczęście to suma, która się mnoży w tempie podyktowanym przez samo życie.

 Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

 Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj.
Niech się nic, co się stało,
nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen.

 Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.

 Czasami słońce zachodzi wcześniej.Nie ma dnia, który trwałby wiecznie.

 Stare przyzwyczajenia mają długie życie.

 Prosta droga nie zawsze prowadzi do celu.

 Gdy się kogoś kocha, trudno zamknąć drzwi optymistycznym nadziejom.

 Ja zapełniłem przestrzeń zrobioną przez kogoś. Za to ty wypełnisz przestrzeń, którą ja zrobiłem. To tak idzie w kółko.

 Weź los w swoje ręce, bo inaczej on weźmie cię w swoje.