Wszystko jest jednym.

 Uspokój się. To tylko facet. Bardzo, bardzo przystojny, ale tylko facet.

 Uciekniemy tam daleko i nas nigdy nic nie rozłączy... tylko ty i ja.

 Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

 Jak coś jest śmieszne, to wydaje się przez to mniej groźne. Ten prosty mechanizm radzenia sobie z napięciem, czyli śmiech, działa.

 Rodzina jest nadzieją przyszłości.

 Tak, "kiedyś" to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i "kiedyś" jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: "Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś." Właśnie tak?

 Zarozumialstwo jest jak katar. Udziela się.

 Miłość nie jest prawdziwa,
jeśli żąda się czegoś w zamian.

 Lepiej jest patrzeć w niebo, niż w nim żyć.

 Literatura nie jest celem w samym sobie. Książka powinna prowokować dyskusję, inaczej będzie bezużyteczna.