Chcę wyjść poza siebie.

 Bądź jak woda – przystosowuje się do każdego naczynia, a może zniszczyć skałę.

 Nie złościmy się na ludzi, którzy są nam obojętni.

 Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

 Jeśli to ma się skończyć to lepiej niech się wcale nie zaczyna.

 - Czujesz się lepiej?
- Nie - wymamrotał Isaac, ciężko dysząc.
- Tak to jest z bólem - odpowiedział Augustus, a potem spojrzał na mnie. - Domaga się, byśmy go odczuwali.

 Moje myśli czasem błądzą w koszmarach, jednak nigdy się nimi z nikim nie dzielę.

 Nawet pojedynczy włos rzuca cień.

 Przyszłość jest naszą koszulą,
lecz teraźniejszość - naszym ciałem.

 Jestem rozdrażniona, mam chęć szorować kamieniem po szybie.

 Grawitacja nie istnieje, to życie po prostu jest ciężkie.