Moja porażka bierze się z nadmiaru powodzenia.

 Życie jest jak nudna sztuka teatralna - kończy się zaśnięciem.

 Bywają w życia takie chwile, kiedy własne myśli są ważniejsze od książek.

 Gdyby Bóg jadł, jadłby słodkie rzeczy.

 (…) miłość bardziej przypomina nienawidź niż przyjaźń.

 Gdzie dziś są przyjaciele,
co tu byli obok mnie?
Trzeba żyć, nie wolno poddawać się.

 Zdarzają się takie rzeczy, które są jak pytania.
Mija minuta, albo lata, a potem życie odpowiada.

 Nie czuje się ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa i tego nie może dłużej znieść.

 Och, historia... To przecież w przeszłości.

 W życiu należy kierować się złotą zasadą: nigdy nie rób nic, co inni mogą zrobić za ciebie.

 To, co jest prawdziwe nie potrzebuje rozgłosu.