- Dziękuję panu za wszystko. Zwłaszcza za zaufanie, jakim mnie ...

 Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.

 Chłodne powietrze wchodzi i wychodzi z moich płuc boleśnie, ale to dobry rodzaj bólu: ból, który przypomina, jak cudownie jest oddychać.

 Nie ma wyrzutów sumienia gorszych niż te, które nic już zmienić nie mogą.

 Za każdym razem kiedy startuję mam cel – żeby biec szybciej niż kiedykolwiek wcześniej.

 Nikt nie lubi samotności. Ja tylko
nie próbuję się z nikim na siłę zaprzyjaźniać.
To prowadzi do rozczarowań…

 Sukces to suma niewielkiego wysiłku powtarzanego z dnia na dzień.

 To, co ludzie powinni robić, i to, co naprawdę robią, nigdy nie idzie ze sobą w parze.

 Przed człowiekiem schronić się można tylko w objęciach drugiego człowieka.

 Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 A niewiarygodne, które stawało się faktem, nie opuściło mnie, wierzyłem w to niewiarygodne, w te zaskakujące niespodzianki, w te osłupienia. To była moja gwiazda, która towarzyszyła memu życiu chyba tylko po to, żeby przekonać się, że ciągle na nią czeka coś zadziwiającego, a ja, wciąż mając przed oczyma odblask tej gwiazdy, wierzyłem w nią coraz bardziej, a to dlatego, że kiedyś wywyższyła mnie na milionera, a teraz, kiedy zleciałem z niebios na łeb na szyję, stwierdziłem, że ta moja gwiazda lśni mocniej niż przedtem i że dopiero teraz będę mógł zajrzeć wprost do jej serca, do samego środka, i że to wszystko, co dotychczas przeżyłem, musiało osłabić moje oczy tak, żeby mogły więcej przeżyć i więcej znieść. Znaczy, żeby zobaczyć i poznać, musiałem osłabnąć. Tak to było...