Góry wybaczają niewiele pomyłek.

 Przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy cały świat wyszedł.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Papier jest cierpliwszy od człowieka.

 Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.

 Nie umiem cię pocieszyć kiedy patrzysz w przeszłość,
ale mogę wziąć dobre wino i pójść z tobą tańczyć w deszczu.

 Ogień i lód potrafiły w jakiś niewyjaśniony sposób ze sobą współistnieć.

 Tutaj nic nie było tym, czym się wydawało.

 Nie ma ucieczki od bólu; trzeba go oswoić, żeby nie dokuczał.

 Problemem nie są nogi, oczy czy usta.
Problemy są zawsze w głowie.

 A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.