Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Pomocy, znów to zrobiłam.
Byłam tu już wcześniej wiele razy.
Dziś znowu zrobiłam sobie krzywdę.
A najgorsze jest to, że nie mogę nikogo za to obwinić.

 Pamięć to okrutna dama, z która wszyscy musimy nauczyć się tańczyć.

 Ubogi żywi się jak może, a bogaty jako chce.

 Materialistom nie brakuje logiki, brakuje im wyobraźni.

 Ludzie zawsze uważają, że mogą posiadać piękno na własność.

 Nadzieja to jedynie inne oblicze pożądania.

 Czym właściwie jest życie, w którym smutki i radośc tak dziwnie splatają się w jeden wspólny los.

 Myliło mi się najprawdopodobniej całe życie.

 Nie nazwałbym głupcem nikogo, kto
dobrowolnie oddaje komuś serce.

 Nie ma wyrzutów sumienia gorszych niż te, które nic już zmienić nie mogą.