Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.

 W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?

 Nienawiść to miłość,
która poszła złą drogą.

 Nieszczęśliwi lubią mówić o swoim nieszczęściu.

 Życia nie można po prostu przeżyć. Jeśli się je tylko przeżywa, to się przegrywa.

 Śmieszne, jak czasami blisko jest przeszłość. Wydaje się, że wystarczy wyciągnąć rękę, żeby jej dotknąć. Tylko...

Tylko kto by chciał?

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.

 Wieczność bez ciebie będzie taka samotna...

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Ludzie często giną, Aleks. Jesteśmy zrobieni z bardzo nietrwałego materiału.