
Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia ...
Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia człowiekiem.
Dopiero przegrywając, człowiek dowiaduje się, z jakiego kruszcu został ukształtowany.
Jeżeli jesteśmy do czegoś przyzwyczajeni, sądzimy, że nam się to sprawiedliwie należy. Postęp nie ma większego wroga niż przyzwyczajenie.
...i oplata mnie jedwabnymi rzemykami przydymionych swoich spojrzeń...
Nie wolno mieszać uczuć z rozsądkiem.
(...) czuł, że los szczególnie się na niego uwziął. Który młody człowiek (nawet sierota) ma cierpliwość czekać, co czas pokarze, gdy chodzi o miłość?
Czas przeżera wdzięczność szybciej niż urodę.
Ludzkość! Jakaż ona szlachetna! Jakże chętna do poświęcenia... kogoś innego!
Wściekłość hartuje wolę ze stali.
Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy
żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...
Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas był normalny, wiesz? Wszyscy mamy jakieś mroczne sekrety.