A żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.

 Kiedy Bogowie chcą cię ukarać, spełniają twoje prośby.

 Co można zrobić, kiedy najgorsze, co się może stać, naprawdę się staje?

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Ale pewnego dnia chciałbym żyć, robiąc coś dobrego, a nie tylko unikać robienia tego, co złe.

 We wszystkim, co nas spotyka, ukryty jest sens.

 Szczęście to coś do zrobienia, ktoś do kochania i nadzieja na coś.

 Twoja prawda jest gorsza od kłamstwa.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 Ale pamiętaj, że gałąź, która się nie ugina, pierwsza złamie się w czasie burzy.

 Raz na wozie, raz pod wozem.