Nasze umysły są jak spadochrony. Działają tylko wtedy, kiedy są ...

 Wystarczy tak mało, niedostrzegalny powiew wiatru, by sprawy lekko się przesunęły i to, za co jeszcze przed chwilą człowiek gotów był oddać życie, nagle ukazuje się jako pozbawiony treści bezsens.

 Najtrudniejsze jest utrzymać to co się zdobyło, a nie zdobyć.

 Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.

 Byłem w ciemności. Nie było nic prócz niej i ja nią byłem. A później usłyszałem Twój głos..

 Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. Uchroń mnie przed wędrówką w czasie, pozwól mi zostać tam, gdzie jest miejsce moje. Pozwól mi mieszkać między przyszłością a przeszłością, między jutrem a wczoraj.
Niech się nic, co się stało,
nie odstaje i niech się nie staje nic, co jeszcze nie dojrzało, aby stać się. Niech się dzieje normalność, choćby byłą najokrutniejsza. I niech się nie cofa ani nie śpieszy zegar czasu mojego, niech nie wracają cienie świetności ani marności mojej. Amen.

 Nie bój się. Nie pozwól, by to zauważyli.

 Macierzyństwo budzi w większości kobiet to, co najlepsze.

 Nikt nie ma prawa wiedzieć o kimś innym więcej, niż ten sam zamierza o sobie powiedzieć, gdyż w takiej sytuacji zarówno miłość, jak i przyjaźń umierają wraz z naruszonym prawem do tajemnicy.

 Nie jestem przyzwyczajona do tego, że mnie kochasz.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.