Nie jestem bardziej samotny niż strumyk przy młynie, chorągiewka na dachu, niż gwiazda północna, południowy wiatr, kwietniowy deszcz, styczniowa odwilż, pierwszy pająk w nowym domu... Nie jestem bardziej samotny niż ten głupiec śmiejący się nad stawem.
Tragedia i niepowodzenie zwykle potęgują upór w ludziach.
Dlaczego jednym Bóg skąpi miłości, kiedy inni dostają jej więcej, niż są w stanie udźwignąć?
Upiłem się. Dokumentalnie. Doszczętnie. Na potęgę. Mamo, więcej.
Odłożyła na bok sentymenty, przestała płakać po nocach, zapomniała, kim dotąd była. Odnalazła w sobie wolę, by odkrywać nowy świat. Użalanie się nad sobą i brakiem kogoś bliskiego nie miało sensu. Serce może zaczekać...
Lecz nawet w piekle zdarzają się chwile, gdy dosięga cię światło.
Ci, którzy odchodzą pierwsi,mają dużo lepiej. Ci, którzy zostają, muszą być bardzo silni, żeby przeżyć samotność.
Nie patrz tak na mnie. Wiem, że trochę zmyślam, ale to nie znaczy, że kłamię.
Cokolwiek to jest, poczeka do rana.
A jeśli nie, to i tak nie jest tego warte.
Na tym świecie powszechnie dostępna i zupełnie darmowa jest tylko ludzka głupota.
Jestem kim jestem. Niepojęty przypadek jak każdy przypadek.
