Nie jestem bardziej samotny niż strumyk przy młynie, chorągiewka na dachu, niż gwiazda północna, południowy wiatr, kwietniowy deszcz, styczniowa odwilż, pierwszy pająk w nowym domu... Nie jestem bardziej samotny niż ten głupiec śmiejący się nad stawem.
Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie. Jest dokładnie wtedy, kiedy trzeba.
Powierzyłam komuś serce, bardzo dawno temu. Moje całe serce. I nigdy do końca go nie odzyskałam.
A więc tak kończy się małżeństwo, pomyślała Julia Hamill, wbijając łopatę w ziemię
Strzeż się maski człowieka, który nazbyt otwarcie chce ci ukazać swoje oblicze.
(...)dzisiaj człowiek musi się dobrze zastanowić, zanim wyjawi, w co naprawdę wierzy.
Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.
Nigdy się nie narkotyzowałem ponieważ sam jestem narkotykiem.
Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.
Gdyby wszyscy zgadzali się ze mną, zawsze mieliby rację!
Ale na dobro publiczne składa się szczęście każdego z nas.
