Ale przecież wszyscy zaczynają od tego samego miejsca; jak to ...

 Nie powinniśmy zwalczać naszej słabości, ona nas zbliża do innych, podczas gdy nasza siła nas od nich oddala.

 Drażni nas u innych to, czego nie akceptujemy u siebie.

 W życiu jak w powieści - wszystko zatacza koło.

 ...to piękna dusza sprawia, że twarz ludzka jest piękna.

 Na ustach imię boże, a w duszy myśl o rabunku.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany tak strasznie wyglądają, a jednak są znacznie mniej bolesne i groźne niż te niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 (...) jesteśmy wolni jak liście opadłe z drzewa które je żywiło. Jesteśmy zagubieni. Porzuciliśmy wszystko.

 Niechlujność języka ułatwia posiadanie głupich myśli.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.