Szczęście domaga się krótkich zdań.

 Są osoby, o których się pamięta i osoby, o których się śni.

 W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.

 (...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.

 Nie mogę sobie zdać sprawy, co się ze mną stało, czy w istocie jestem nienormalny, czy po prostu zboczyłem z wytkniętej drogi i szaleję (...).

 Ludzie nie rodzą się dobrzy, albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposób, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają.

 Upadamy, bo tak to już jest.

 Czas upływa, a my upływamy wraz z nim.

 Zostaliśmy tylko my. Tylko nas dwoje.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Ktoś umrze, żeby żyć mógł ktoś.