Mam w sobie wielką miłość, której nie potrafisz sobie wyobrazić. ...

 Najpiękniejszych chwil
w życiu nie zaplanujesz.
One przyjdą same.

 Miłość dobrze się kończy, gdy się nie kończy.

 Prawdopodobnie to właśnie budzi u wielu ludzi odruchy okrucieństwa: próbują doszukać się powiązania z rzeczywistością zadając innym ból.

 Wielu ludzi musi zachorować,
by zdać sobie sprawę z cudowności życia.

  Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia,
tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.

 Doskonała rozpusta wymaga doskonałego odprężenia.

 Pamiętać jest łatwo. To zapomnienie jest prawdziwą sztuką.

 Są jakieś granice bólu, który można wytrzymać.

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Z chorobą jest tak jak ze śmiercią.
Jest faktem. Nie jest żadną karą.