Bo wdzięczność z wdzięczności zawsze się rodzi.

 Śpiewać to rzecz ludzka, miauczeć to rzecz boska.

 Jeśli się umie szukać, to w każdej szafie można zmaleźć trupa.

 Przyjaźń ma cienie i blaski.

 Wiecie jak to jest z kotami: nie mają właścicieli, tylko służbę

 Wilki, kiedy czują, że źle z nimi, porzucają stado i odchodzą umrzeć w samotności.

 Czego się nauczymy, tego nam nikt nie wydrze.

 Poza tym, czy tego chcemy czy nie, zawsze na coś czekamy.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Wszystko, co wydarzy się jutro przeżyliśmy już dziś.

 Jak spokojnie spał Adam, zanim przyszła Ewa.