Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb.Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.
Trzeba być wybrańcem losu, by znaleźć kogoś, kto tak całkowicie straci dla ciebie głowę.
Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.
W moim życiu nic nigdy nie zblakło z czasem i nie zajęło pośledniego miejsca w katalogu osiemnastoletnich doświadczeń. Wspomnienia trwały przy mnie, mój mózg zawalały żywe obrazy, posegregowane jak fotografie i stare suknie w komodzie babci. Nie byłam jedynie szaloną kobietą na strychu - byłam również tym strychem. Przeszłość otaczała mnie
ze wszystkich stron.
Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.
A jutrem zajmę się jutro.
To od Ciebie zależy, jak się będziesz czuła.
(...)umierając, nic ze sobą zabrać nie zdoła(...).
Podobno wśród ssaków tylko wieloryby są monogamistami...
Jak to dobrze, że najwyraźniej znalazłaś kogoś o duszy równie starej, co twoja.
