Kobieta i wiśnia malują się ...

 Kobieta to pełnia życia, tańca, śmiechu. To piękno płynące z jej wnętrza, siła, która pokonała tysiące lat niewolnictwa. Kobieta to jest miłość, która wylewa się na świat jak deszcz. Kobieta to jest oaza w pustyni, to jest niebo pełne gwiazd. Kobieta to jest centrum wszechświata. I niczego więcej do szczęścia nie potrzeba.

 Jakie to piękne, gdy dziewczyna zapomina, że jest dobrze wychowana.

 Kto chce mieć wierną kochankę, niech wybierze kaliszankę.

 Ramiona kobiety to granica jej mistycyzmu,
a jej szyja, gdy się porusza,
odkrywa tajemnice przygranicznego miasta –
ziemia niczyja – w walce między umysłem, a ciałem.

 Białej głowie dość dwie słowie: będzie plotka, co się zowie.

 Im kobieta ma mniejszy biust, tym większy rozum. Nie wiemy jednak jeszcze, dlaczego tak się dzieje.

 Jak pociągająca jest kobieta nieświadoma swojej urody.

 Kobieta jest jak herbata w torebce: z jej mocy można zdać sobie sprawę tylko w gorącej wodzie.

 Kobieta to nie tylko piękna twarz i kształtna sylwetka. To także siła, mądrość, odwaga i niezłomność. To ona jest twórczynią życia, podporą w trudnych chwilach, pocieszeniem w smutku, inspiracją w dążeniu do celu.

 Babski język i babska prawica, nigdy nie zhańbią szlachcica.