Kobiecie, żeby się zakochać nie potrzeba ładnych oczu czy wysokiego prestiżu. Żeby kobieta się zakochała potrzeba szczerych chęci, sposobu traktowania jej tak jak nikt nigdy wcześniej tego nie robił. Patrzenia na nią w ten sposób, jakby nic poza nią nie istniało.
Kobieta ma siłę, której mężczyzna nie posiada: potrafi zapomnieć, nawet kiedy oboje się kochają. Kobieta jest ścisła, mężczyzna absolutny. Kobieta dąży do szczęścia, mężczyzna do spełnienia. Kobieta jest długa, cierpliwa, mężczyzna krótki, wybuchowy.
Kobieta luksusowa to taka, która ma własne konto. Jest niezależna finansowo.
Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.
Kobieta powinna mieć dwa rzeczy: elegancję i klasę. Uroda to rzecz powszechna, ale klasa i elegancja to coś, czego nie można kupić. To jest coś, co wyznacza charakter kobiety, jej siłę i niezależność.
Czasami najpiękniejsza na sali nie jest dziewczyna, która ma obiektywnie najbardziej idealną figurę i rysy twarzy, ale ta, która ma do siebie zaufanie, lubi siebie i emanuje radością. Ona będzie przyciągała do siebie spojrzenia i budziła zazdrość, chociaż gdyby zbadać jej atuty za pomocą cyfrowego wzorca kobiecej urody, niekoniecznie otrzymałaby dobry wynik. Bo źródłem jej pewności siebie i radości nie jest dyplom ukończenia szkoły dla kandydatek na Miss Świata, tylko to, że lubi swoje prawdziwe ,,ja’’, czyli ma świadomość swoich emocji, uczuć i pragnień. Kocha siebie za to, że jest na świecie i znajduje radość w różnych, nawet drobnych i pozornie nieznaczących sprawach lub zdarzeniach.
Nie jestem dziewczyną Twojego typu. Lubię czuć kiedy facet się stara i że jestem kimś a nie kimkolwiek. Lubię rozmawiać o pogodzie i o tym co u Ciebie słychać. Lubię być a nie bywać.
Kobieta, która nie prosi o nic, zasługuje na wszystko. Kobieta, która wie co chce, musi wiedzieć, jak to zdobyć. Kobieta, która wie, czego nie chce, musi wiedzieć, jak się tego pozbyć. Kobieta, która nie wie, czego chce, musi się tego dowiedzieć. Kobieta, która wie, kim jest, jest silna.
Miała nadzieję, że już go nie kocha, że to minęło. Tak bardzo się starała, żeby to minęło. Ostatnie pół roku to był właściwie odwyk. Odwyk od niego, od jego wariackiej miłości, od pocałunków, jego fantazji, jego wygłupów, jego napadów melancholii, jego niezwykłości. Nie udało się. Owszem, może i o nim zapomniała, ale wcale nie przestała go kochać.
Kobieta spowita w luksus odznacza się specjalnym blaskiem.
Nic tak nie zdobi kobiety jak wstyd i nic tak jej nie poniża jak bezwstyd.
