Małżeństwo to poemat miłości przełożony ...

 Świat cierpi na brak mężczyzn,
szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.

 - Słabo pan zna kobiety, mój przyjacielu. Na dnie najczystszej przyjaźni migoce iskierka kokieterii. – Słabo zna pani mężczyzn, młoda damo. Na dnie najczystszej choćby przyjaźni tli się płomyczek pożądania. Bez tych płomyczków i iskierek przyjaźń byłaby tylko znajomością.

 Zdrowa baba, chorego chłopa przeskoczy.

 "Jak patrząc na ukochaną uznać, że już czas odejść ..?"

 Piękną kobietę można całować bez końca i nigdy nie trafi się po raz drugi w to samo miejsce.

 Dobre kobiety, chcą się podobać tylko temu jedynemu, a nie wszystkim facetom.

 Mężczyzna, który jest pewny siebie i swojej męskości, nigdy nie będzie potrzebował zwalniać tempo czy zmniejszać swojej siły, żeby udowodnić swoją przewagę. Jego moc jest czymś, co nie jest narzucane, ale co naturalnie z niego wynika.

 Moje życie zaczęło się tego dnia, gdy cię poznałam.

 Mężczyzna rozpoczyna życie rozpustą, przechodzi przez miłość i kończy małżeństwem, kobieta odwrotnie.

 Wszyscy mężczyźni żyliby jak stare capy, jakby mieszkali sami...