No, tutaj oddzielimy mężczyzn od chłopców, a owce od tryków.

 Mężczyzna zawsze zapomina o przeszłości - to jest jedna z naturalnych cech męskiego umysłu; nie zna cierpliwości, nie ma dzielnego wytrzymałości, ukrywa swoje cierpienie pod maską spokoju i kiedy go boli, cierpi samotnie. Wszyscy wymieniliśmy naturę na rozum, ale to błąd...

 Mężczyzna, który najważniejszą decyzję w swoim życiu podejmuje pod wpływem niewłaściwych bodźców, jest dany na stracenie. To koszmar, być ciałem, które myli z duszą.

 Właściwy mężczyzna zapragnie dać ci więcej niż możesz sobie wyobrazić. Ten niewłaściwy nie dostrzeże, że jesteś warta wszystkiego.

 Z przystojnym mężczyzną zawsze jest tak samo, zwłaszcza jeśli ma książęcy tytuł! Kobiety ciągną do niego jak pszczoły do ula, a jeśli widzą w pobliżu inną kobietę, zamieniają się w osy i żądlą!

 Facet staje się zazdrosny, kiedy uświadamia sobie, że ktoś może traktować jego kobietę lepiej od niego.

 To era, w której mężczyzna nie powie,
że przeprasza, że tęskni, że popełnił błąd. To era, w której mężczyzna wzdycha, wzrusza ramionami i mówi "trudno".

 Chłop wie, czego chce, szlachcic wie tylko, czego nie chce, i to nie zawsze.

 "Mężczyzna nie jest narodzony, ale staje się mężczyzną. Nie jest to rzecz biologiczna, ale kulturowa. Męskość nie jest coś, co po prostu jest, ale coś, co staje się. Jest to zarówno proces jaki cel."

 Mając 40 lat stwierdza, że trzeba mu kogoś, kto wskaże drogę, pochwali go albo zgani: ojca. Autorytetu, nie władzy.

 Kobieta i mężczyzna, tym razem już nie chłopiec i dziewczynka.