Każdy mężczyzna, kiedy jego życie jest w rozsypce potrzebuje u swojego boku kobiety. Tak jak w grze w szachy, królowa chroni króla.
Mężczyźni w ogóle nie umieją płakać.
Mężczyzna może być mężczyzną tylko wśród mężczyzn. Kobieta wydobywa z mężczyzny tchórza, infantyla, staruszka, ale nie mężczyznę.
Mężczyzna stworzony jest przez kobietę i edukowany przez kobietę; to na kobiecej stawia scenie swoje pierwsze kroki i widzi siebie jako mężczyznę w kobiecych oczach.
Kobieta jest prawdziwym skarbem mężczyzny, nie dlatego, że jest piękna, inteligentna czy bogata. Ale dlatego, że ma zdolność sprawiać, że czuje się szczęśliwy.
Prawdziwy mężczyzna nie pozwoli na to, by jego kobieta była zazdrosna o inne. On sprawi, że to inne będą zazdrosne o nią.
Niesamodzielny i niezdecydowany mężczyzna nie ma zbyt wielkich szans na wytrwanie u boku kobiety. Kobiety w porównaniu do nas myślą o wiele bardziej perspektywicznie i samodzielnie. Wniosek nasuwa się sam – do życia potrzebują partnerów, a nie chłopców, których raz jeszcze trzeba wychować.
Jeśli mężczyzna robi coś bardzo głupiego, to zawsze z motywów najszlachetniejszych.
Mężczyzna nie jest maszyną, choć bardzo często tak o nim myślimy. Mężczyzna ma serce, które potrafi kochać szczerze i mocno. Ma duszę, która potrzebuje bliskości i zrozumienia. Nie jest kamieniem, choć potrafi być niezwykle silny.
Mężczyzna zasługuje na miano gentlemana nie przez kierowanie się honorowym kodeksem, ale przez swój wkład w życie innych
