Miłość to przypadkowe rozmieszczenie atomów.

 Prawdziwą miłość poznaje się nie
po jej sile, lecz po czasie jej trwania.

 Jeśli myślisz o jakiejś osobie, to ona zawsze będzie
w twoim sercu, w tajemnicy przytulając cię, żebyś
był szczęśliwy. Tak właśnie jest z miłością. Ta druga
osoba nie musi być koło ciebie, żebyś ją czuł.

 Najdłużej kochamy tych właśnie, co nas porzucają. Może dlatego, że czujemy w stosunku do nich coś w rodzaju wdzięczności.

 To miłość każe mi pamiętać, że tylko miłość czyni mnie świadomym.

 Przebacza się, póki się kocha.

 Miłość doprawdy jest czymś dziwnym. Nie można jej ukryć tam, gdzie jest, ani udawać tam, gdzie jej nie ma.

 Jest tylko jedna osoba dzięki, której uśmiecham się codziennie, gdy ją widzę.
I to jest miłość.

 -Jak kocha to wróci?
-Nie, jak kocha to nie zostawi.

 Miłość nie polega na tym, że patrzy się na siebie nawzajem, ale że patrzy się razem w tym samym kierunku.

 Grzech to niedopuszczenie do tego, aby objawiła się Miłość.