"Gdzie te czasy, kiedy pułkownik Wieniawa-Długoszowski przesłał znajomej damie bukiet kwiatów, a w załączonym liściku napisał: „Szanowna Pani! Zeszłej nocy śniła mi się Pani w taki sposób, że poczułem się zobowiązany".
O miłości się nie mówi. Miłość się wyraża.
Słowem również, ale to jest tylko jedna z
rozlicznych manifestacji, manifestacja
słowna, i nie powiedziałbym, że najlepsza.
Kocham cię nie tylko za to, kim jesteś, ale za to, kim jestem kiedy jestem z tobą. Kocham cię nie tylko za to, co z siebie zrobiłeś, ale za to, co robisz ze mną. Kocham cię za tę część mnie, którą przy sobie budujesz.
Miłość to nie jest coś, co można zrozumieć. To jest coś, co można czuć. Kiedy serce mówi do serca, rozum milczy i słucha.
Miłość nie polega na
mądrości, to czyste
szaleństwo...
Miłość nie polega na tym, aby patrzeć na siebie nawzajem, ale aby patrzeć razem w tym samym kierunku.
Miłość: rzeczywistość w krainie fantazji.
Mieć miejsce, do którego się wraca, to mieć dom. Mieć osobę, którą się kocha, to mieć rodzinę. Mieć obie te rzeczy... to prawdziwe błogosławieństwo.
Upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].
Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.
Radość z powodu twojego istnienia
jest o wiele większa niż smutek
z powodu twojej choroby.
