Każdy chyba w życiu posiadał człowieka, z którym łączyła go tak cholernie dziwna więź. I nie było to uczucie - absolutnie. Było to coś w rodzaju przywiązania, chęci powiedzenia wszystkiego - było to takie dziwne "coś" czego nie da się zapomnieć nigdy.
Miłość to wspólny język, który wszyscy rozumiemy, niezależnie od wieku, narodowości czy pochodzenia. To silna wiązanie, które przekracza wszelkie granice, spaja dusze i ożywia serca. To również jedyna moc, która jest w stanie pokonać największe przeszkody.
Miłość to choroba, na którą jedynym lekarstwem jest miłość.
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Życie jest snem, a miłość jego śnieniem.
- Nie wiem, czy jestem romantyczką. Po prostu znam tylko jeden rodzaj miłości. - Jaki? - Na całość. Spoważniał. - To niebezpieczne. - I to mówi amator wspinaczki górskiej! Przecież kiedy się wspinasz, ryzykujesz, że stracisz życie. Kiedy ja kocham, ryzykuję, że ktoś złamie mi serce. Wszystko albo nic.
Niby nic się między nimi nie wydarzyło, ale było między nimi wszystko.
Powiedziała za późno...
Czy Prawdziwa miłość przychodzi za Późno?
Za krótki jest czas, by nie przyjąć to co najpiękniejsze.
Bo jedno jest tylko życie, szansa i Prawdziwa Wyśniona Miłość.
Ktoś ofiarował Ci Dar, którego nikt inny nie otrzymał. A każdy o nim marzy.
Prawdziwą Miłość.
Gdy znajdę w sobie choć jeden akt miłości, już nie jestem nędzą.
To jest cud. Miłość jest cudem. To jeden z najwspanialszych darów, jakie możemy otrzymać. Życie bez miłości jest jak drzewo bez kwiatów i owoców. A miłość bez piękna jest jak kwiaty bez zapachu i owoce bez smaku.
