Nadzieja według Baranowskiego
Nadzieja, tak zwana nadzieja, nie jest ani cnotą, ani uczuciem, tylko wytworem wyobraźni, który powstaje wtedy, gdy człowiek zaczyna wątpić w sens swojego istnienia.
Krzysztof Baranowski, polski żeglarz i dziennikarz, podaje swoją definicję nadziei jako wytworu wyobraźni powstającego, gdy człowiek zaczyna wątpić w sens swojego bytowania.
Nadzieja jest jak słońce. Jak najdłużej świeci, tym więcej oddala mrok, który nieustannie się przed nim cofa. I nawet wtedy, gdy samej nie możemy zobaczyć, jej światło jest wciąż z nami.