W naturze ludzkiej leży,że odpoczynek ...
W naturze ludzkiej leży,że odpoczynek po jednej pracyznajdujemy tylko w pracy innej.
Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!
Człowiek nawet w najpiękniejszych snach nigdy nie mógł znaleźć nic lepszego od przyrody.
Na wilka okrzyk, a niedźwiedź pszczoły drze.
Baran bojaźliwy, choć ma wielkie rogi.
Odczuwacie względem natury pogardę i nienawiść, bo są w niej sprawy nierozumiałe, z którymi musielibyście się liczyć.
Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.
Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.
Jak kogut zapieje, to wiesz, że dnieje.
Wszyscy Święci niezgodą,wiatry ze śniegiem przywiodą.
Najpiękniejsze w przyrodzie jest to, co delikatne, ulotne, przemijające, co nie można zatrzymać ani odtworzyć. Natura ma jednoznaczny styl niewidocznego, niewysłowionego i niewyrażonego.