Błoto stwarza czasem pozory głębi.

 Gdy woda zimą huczy, to na wiosnę mróz dokuczy.

 Natura to nie tylko źródło nieprzemijającej piękności, to także ostoja harmonii i spokoju. W jej obejściu, można zauważyć, jak wszystko jest ze sobą powiązane, jak każdy element współgra z innym, tworząc wyjątkowy i niepowtarzalny obraz. Natura sama w sobie jest najdoskonalszym dziełem sztuki, które napotkamy na drodze życia.

 Im więcej zimą wody, tym więcej wiosną pogody.

 By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.

 What holy cities are to nomadic tribes:a symbol of race and a bond of union,great books are to the wandering souls of men:they are the Meccas of the mindczym święte miasta są dla koczowniczych plemion:symbolem plemienia i łącznikiem wspólnoty,tym są wielkie książki dla zbłąkanych dusz ludzi:Mekkami umysłu.

 Wiosną? nadzieje rosną, przychodzi lato?czekamy na to, w jesieni? może się zmienić,przychodzi zima? znowu nic nie ma.

 Przyroda jest we mnie tętniącą, kochającą matką, pojawia się wtedy, gdy mówi mi tajemna siła: mieszkałbyś pod jej skrzydłem, byłbyś jej dzieckiem i czułbyś jej miłość.

 Gdybyśmy kochali przyrodę tak mocno, jak kochamy swoje ego, z pewnością bylibyśmy całkowicie zharmonizowani z przepięknym rytmem natury. Stałoby się to bezruchem absolutnego spokoju i ciszy, powrotem do naszej esencji i źródła naszej prawdziwej natury.

 Stawałem się z każdym dniem bardziej pewny, że człowiek nie może nigdy odnaleźć radości poza harmonią z przyrodą, że zignorowanie organizmu natury musi prowadzić do katastrofy dla zarówno istot ludzkich, jak i nie-ludzkich.

 Gdy w Palmową Niedzielę słońce świeci, pełne będą stodoły, beczki i sieci.