Kto w lipcu patrzy chłodu, ...
Kto w lipcu patrzy chłodu, nacierpi się w zimie głodu.
Natura jest najpiękniejszym dziełem na świecie. W każdym korycie strumienia, w każdym liściu, w każdym kwiecie tkwi niezwykła tajemnica natury. Są tacy, którzy potrafią dostrzec jej piękno, a są i tacy, którzy przechodzą obok niej obojętnie. Natura jest wartym odkrywania cudem, który oferuje nam świat.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
Kochać przyrodę to znaleźć sposób na wewnętrzną wolność, na leczenie naszego serca i naszej duszy. Prawdziwy sekret natury jest naszym odzwierciedleniem, które czeka na odkrycie.
Na ziemi nie ma niczego piękniejszego niż natura - inwencja natury nie zna granic, kolorów i kształtów, których nie znałaby, i w każdym dniu, w każdej godzinie, zmienia się oświetlenie sceny, ale zawsze jest piękna; jest to niewyczerpane źródło podziwu i zachwytu, to wieczna szkoła, która uczy nas więcej, co myślimy, to jest książka otwarta dla wszystkich oczu: wszechświat.
Jeśli w maju śnieg się zdarzy, to lato dobrze wyparzy.
Przytaczanie natury koi, leczy, uzdrawia. Nie znam skuteczniejszego sposobu odnalezienia spokoju serca, senności, równowagi myśli. Pogodna samotność wśród przyrody rozjaśnia umysł, odnawia ciało, budzi siły, obudza znowu człowieka do zdrowych i udanych działań emocjonalnych.
Natura to jeden z najpiękniejszych darów, które otrzymaliśmy. Jest to pięknem, które nigdy nie zanika, z roku na rok, z dnia na dzień. Nieważne, jak wiele razy patrzymy na wszyscy mają coś do zaoferowania, od najdrobniejszego kwiatka po najpotężniejszą górę.
Kiedy człowiek zabije tygrysa, nazywa to sportem, ale jeśli tygrys zabija człowieka, nazywa się to okrucieństwem.
Kto idzie na niedźwiedzia, niech gotuje łoże, kto na dzika - mary.
Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał.